Boocoffee

 Raczej nie czytam książek z gatunku romantyczno-erotycznych. Nie kręcą mnie te tematy w ogóle i jakoś nie lubię słuchać o łóżkowych wybrykach bohaterów. Po za tym nie przepadam za książkami, gdzie głównym wątkiem jest romantyczna relacja pomiędzy bohaterami. Jednak, kiedy wyszły poprzednie książki Penelope Bloom, czyli "Jego banan" i "Jej wisienki" słyszałam o nich dużo i były co kilka postów na bookstagramie. Dlatego postanowiłam dać szansę "Jego babeczce". Naszą główną bohaterką jest Emily. Dziewczyna jest biedną artystką, która utrzymuje się z prowadzenia warsztatów plastycznych. Dostała możliwość nauki oraz pracy artystycznej w Paryżu. Ma tam wyjechać już za kilka miesięcy. Podczas jej warsztatów przychodzi Ryan z propozycją pracy. Dziewczyna z jednej strony się cieszy, bo to zawsze dodatkowe pieniądze, jednak rozpoznaje ona w chłopaku dawnego "kolegę" ze szkoły, który umazał ciastkiem jej pracę plastyczną. Emily jest dość rozdarta, bo trz

"Miałem wrażenie, że wzywa mnie głos miłości, ale pomylił numer" Bertie Wooster, Very Good, Jeeves! (1930) Nie przepadam za książkami, gdzie głównym wątkiem jest relacja romantyczna między głównymi bohaterami. Takie historie nie są dla mnie ciekawe i czyta mi się ich przyjemnie. Jednak, kiedy obok takiego wątku pojawiają się detektywi i jakaś kryminalna zagadka to jestem pierwsza w kolejce po książkę. Birdie Lindberg jest osiemnastoletnią miłośniczką kryminałów. Ma bujną wyobraźnie a w przyszłości chce zostać prywatnym detektywem. Dziewczyna nie ma matki, jest wychowywana przez surowych dziadków. Pozwala sobie na chwilę zapomnienia z przystojnym chłopakiem, którego w ogóle nie zna. Przeznaczenie sprawia, że Birdie zaczynając pracę na nocną zmianę w hotelu spotyka tam owego chłopaka, który również tam pracuje. Daniel Aoki również interesują zagadki ale też główna bohaterka. Razem starają się rozwiązań zagadkę tajemniczego pisarza, który spotyka się z kimś w hotel

Styczność z tą autorką miałam po raz pierwszy, kiedy przeczytałam jej debiutancką książkę "UwiEzione" . Pamiętam, że miałam do niej dużo zastrzeżeń. Historia było bardzo ciekawa i zajmująca a bohaterowie całkiem nieźle wykreowani, jednak wykonanie trochę gorsze. Brakowało mi w "Uwięzionych" tego 'czegoś', czego nie da się ująć w słowa, ale sprawia, że książka jest dobra. Teraz miałam okazję, dzięki wydawnictwu F eeria Young , przeczytać kolejną powieść tej autorki, czyli "Uwikłaną" . Siódemka bardzo zżytych ze sobą przyjaciół wyjeżdża na weekend wakacyjny, z dala od rodziców, problemów. Chcą spędzić ze sobą trochę czasu i tym samym wykreślić z listy kolejną rzecz, którą zaplanowali zrobić razem w te wakacje. Nikt z nich nie przewidział, że kiedy obudzą się kolejnego ranka dwójka z nich została brutalnie zadźgana, a oni są pierwsi na liście podejrzanych. Mackenzie chce rozwiązać zagadkę zabójstwa przyjaciół razem z nowo poznanym Blake'iem. Dz

Muszę powiedzieć, że rozczarowała mnie ta książka. Nie będę owijać w bawełnę - “Srebrna Dziewczyna” w ogóle nie przypadła mi do gustu. Bardzo się cieszyłam, że dostanę tę pozycję, bo tytuł oraz opis wydawał się niezwykle intrygujący. Jednak bardzo się zawiodłam. Jedyną rzeczą, która ratuje całą książkę i fabułę jest główna bohaterka i otoczka stworzona wokół niej. Z ręka na klawiaturze powiem Wam, że nie jestem w stanie opowiedzieć o czym jest “Srebrna Dziewczyna”. Książka jest bardzo wielowątkowa. Nie mam pojęcia na czym głównie się skupia powieść.  Najogólniej można powiedzieć, że na życiu naszej głównej bohaterki. Dla czytelnika jest ona jedną wielką tajemnicą, nie znamy nawet jej imienia. Wśród wielu minusów tej książki, postać protagonistki jest plusem. Jest skryta i niechętnie mówi o swoim życiu innym, nawet swojej “najlepszej przyjaciółce” Jess. Wiemy o niej tylko tyle, że żyła w Iowie, ma siostrę Grace, jest biedna a jej rodzice nie są zbyt przykładowymi ludźmi. Za

Moja przygoda z Kingiem zaczęła się na początku gimnazjum, kiedy to ukradłam mamie z półki "Lśnienie" . Nie był to dobry wybór. Próbowałam przebrnąć przez co najmniej połowę ale książka była zdecydowanie za mocna dla mnie i za bardzo psychologiczna. Musze powiedzieć, że wtedy nie rozumiałam czemu Stephen King jest uznawany za tak wybitnego autora skoro pisze takie, wtedy dla mnie, niezrozumiałe książki. Jednak podrosłam i zmieniłam zdanie 😁 Jakiś czas temu dostałam paczkę od Wydawnictwa Albatros z właśnie "Instytutem" . Musze przyznać, że była to najbardziej kreatywnie zapakowana książka jaką kiedykolwiek dostałam. Byłam bardzo pozytywnie zaskoczona. Dostałam ją kiedy byłam na wyjeździe z klasą i wracam a tam gigantyczna paczka z napisem "KING JEST WIELKI". W środku znalazłam jeszcze mniejszy pakunek wielkości książki, który był opleciony łańcuchem z kłódką na kod. Na pudełku były trzy pytania dotyczące Kinga i jego twórczości. Odpowiedzi tworzyły kod ot

Kiedy przeczytałam pierwszy sezon zastanawiałam się jak podzielić recenzje, czy napisać zbiorową o wszystkich sezonach czy krótkie pojedyncze. W końcu jednak uznałam, że zrobię recenzje każdego scenariusza z osobna, bo teraz mam u siebie trzy sezonu a będzie jeszcze czwarty więc bezsensu by było napisać zbiorową recenzję trzech sezonów a potem czwarty by został taki sam smutny. Dlatego dzisiaj mam dla Was krótką recenzję do scenariusza Julie Andem pierwszego sezonu serialu SKAM.  SKAM jest to serial, który powstał oryginalnie w Norwegii i był emitowany w latach 2015-2017. Opowiada on o historii grupki nastolatków z liceum w Oslo. Przedstawia ich losy, problemy, związki, złamane serca i przyjaźnie. Każdy z czterech sezonów skupia się na jednym bohaterze. Pierwszy sezon opowiada o Evie. Dziewczyna ma dość pogmatwane życie- matki często nie ma w domu, zerwała przyjaźń ze swoją dawną przyjaciółką i teraz jest sama a z chłopakiem zaczynają się problemy z zaufaniem. No i jeszcze zbliżaj

Ostatnio mnie wzięło na czytanie książek o syrenach. Przecież niedawno skończyłam czytać "Syrenę i Panią Hancock" a teraz dopiero co skończyłam czytać "Pod Taflą". Kiedy oglądałam "Małą Syrenkę" Disney'a jakoś nie stała się moją ulubiona bajką... A dwa miesiące temu dowiedziałam się, że są jej aż trzy części! TRZY! Do tej pory nie nadrobiłam dwóch części ale kiedyś przyjdzie na nie czas. W ogóle to ja lubię syrenki. Jestem zaciekłą fanką "H2O Wystarczy Kropla". Jak byłam młodsza oglądałam to kiedy tylko było w telewizji. Mam takie wspomnienie z dzieciństwa związane z H2O- jestem sobie na odczulaniu i oglądam gdzieś w Internecie właśnie H2O a dziewczyna obok mnie czyta książka o syrenkach z Mako. Potem ta dziewczyna mi chyba pożyczyła tę książkę i nigdy jej nie oddałam ale no cóż... "Pod Taflą" to książka o szesnastoletniej syrenie Gai. Żyje ona w królestwie, w którym kobiety nie mają zdania i są traktowane przez mężczyzn przedmiot

Kolejna cudowna pozycja za mną. Ostatnio jakoś tak trafiam na same dobre pozycje. Tym razem o syrenkach! Już od jakiegoś czasu chciałam przeczytać jakąś książkę, gdzie wątkiem będą syrenki i w końcu się udało! Tym samym zorganizowałam u siebie na Instagramie mały syrenkowy maraton. Był on trochę niewypałem ale przynajmniej ja na tym skorzystałam i sięgnęłam po "Syrenę i Panią Hancock". Podchodziłam do tej książki z myślą, że będzie bardzo dobra i oczekiwałam od niej bardzo dużo. Czy zaspokoiła moje oczekiwania? Pan Hancock jest kupcem, który nagle traci statek ale za to zyskuje inną niesamowitą rzecz, którą jest właśnie syrena. Przerażony kupiec postanawia na niej zarobić, najpierw wystawia ją w kawiarni. Tam ta poczwara zyskuje niezły rozgłos i sprawia, że wielu ludzi chce wejść w posiadanie syreny. Dlatego też Pan Hancock postanawia sprzedać syrenę do domu rozpusty. Tam okazuje się, że są rzeczy dużo bardziej niebezpieczne i przebiegłe niż syreny. Tak jak wspominałam wc

Sierpień minął niezwykle szybko. Nawet się nie obejrzałam a już jest wrzesień i trzeba iść do szkoły. Jakoś wyjątkowo mnie ten fakt nie przeraża...Jest oczywiście kilka spraw, które mnie przerażają jak np. cztery rozszerzenia, które postanowiłam wziąć ale pożyjemy zobaczymy.  Moje wakacje nie były dość produktywne więc z chęcią zacznę coś robić. Prawdopodobnie pod koniec września powiem, że chce już wakacje ale na razie chcę, żeby te już się skończyły. Dawno nie robiłam żadnego wrap upu'u więc uznałam, że skoro nie mam dużo zaległych recenzji to poświęcę post na małe podsumowanko sierpnia i pokazania Wam zapowiedzi ma wrzesień, które mnie interesują. Część I: podsuwanie sierpnia A więc w tym miesiącu wakacyjnym przeczytałam sześc książek i zaczęłam siódmą (Pod Taflą, wydawnictwo weneedya) . Każda z nich nie była zła a większość była bardzo dobra. 1. Pasztety, do boju!, wydawnictwo Dwie Siostry: bardzo dobrze napisana książka o sile przyjaźni i pewności siebie 2. Siedmiu mężów

"Milczenie, gdy się zaczniemy w nie wsłuchiwać, okazuje się głośniejsze niż cokolwiek innego" "Odwrócone" Hayley Chewins, str.138 "Odwrócone" to historia Delpherny Podmorskiej. Dziewczyna większość życia spędza w klasztorze wśród innych dziewczyn, i tylko wyłącznie dziewczyn, które wytwarzają migot. Migot są to nitki złota, które są przerobioną muzyką, którą tworzą Mistrzowie, czyli chłopcy mieszkający poza murami klasztoru za morzem. Jednak nasza główna bohaterka nie potrafi wytwarzać migotu. Ale za to umie śpiewać. Dziewczyny nie mogą tego robić. Muszą milczeć.  "Ani słowa." "Ani słowa" "Ani słowa. Sza!" Co kilkanaście lat podczas jednego ze świąt siedemnastu Mistrzów zabiera z klasztoru po jednej odwróconej dziewczynie, aby wytwarzała migot tylko i wyłącznie dla nich. Dlaczego nazywają się odwrócone? Ponieważ kiedy się urodziły odwróciły swoje twarzyczki od swojego odbicia w złotym lustrze.  Po Delp

Dzisiaj specjalna recenzja, bo nie będzie w niej tylko o książce ale też będzie tag ściśle związany z tą pozycją. Książką tą jest przecudownych "Siedmiu mężów Evelyn Hugo". Zaczęłam ją czytać podczas wyjazdu do Gdyni ale potem zrobiłam sobie przerwę na rzecz innej książki. Po jakimś czasie wróciłam do niej z podwójnym zapałem. I kurcze, ta książka jest genialna. Podoba mi się praktycznie każdy jej aspekt. Nic bym nie ujęła i nic bym nie dodała. Geniusz! Zastanawiałam jak napisać tego posta, żeby i połączyć tag z recenzją i szczerze nie mam pojęcia. Chyba najpierw po prostu napiszę coś o "Siedmiu mężach Evelyn Hugo" a potem odpowiem na siedem pytanek (bo jakżeby inaczej). Książka Taylor Jenkins Reid przedstawia historię Monique Grant, która jest w trakcie rozwodu i jest dziennikarką dla "Vivant". Pewnego dnia dostaje maila od legendarnej aktorki lat 50, w którym tamta mówi, że chce z nią przeprowadzić wywiad. Ale to ma być tylko i wyłącznie Monique, nikt

To czas na kolejną wspaniałą, zrozumiałą składniowo recenzję! I po raz kolejny zrecenzuję najcudowniejszą książkę na świecie. Najcudowniejsza jest oczywiście dlatego, że została wydana przez Wydawnictwo Dwie Siostry, które, jeśli śledzicie mnie trochę, ubóstwiam. Tym razem było dużo zamieszania z tą książką, bo paczkę dostałam podczas pobytu na wakacjach, czyli nie było mnie w domu moim a wakacje spędzałam na drugim końcu Polski 🌊. Myślałam wtedy czy zacząć kombinować i wysłać sobie tę paczkę w miejsce, gdzie się relaksowałam ale bałam się, że przesyłka się wydłuży i w końcu nie przyjdzie... A raczej przyjdzie, ale kiedy ja będę wyjeżdżać. Więc odpuściłam i książka czekała na mnie kilka dni w paczce. "Pasztety, do boju!" opowiada historię trzech dziewcząt, które w konkursie facebookowym zostały wybrane jako trzy szkolne pasztety, czyli po prostu najbrzydsze dziewczyny w całej szkole (jedna została nawet wybrana jako pasztet trzeci raz z rzędu!!). Uznają, że nie ma o co

Oh jak dawno mnie tu nie było. Mam wrażenie jakbym nie pisała tu nic od lat... co w sumie jest jako taką prawdą (niestety). Jednak wracam z nową energią (po raz któryś już)! Myślę że już o mnie zapomnieliście, więc odświeżę Wam trochę pamięć o mnie, o tym jaki gatunek lubię czytać, książkach jakie przypadły mi do gustu a jakie nie i generalnie o moich preferencjach czytelniczych. Pytania znalazłam na blogu Zagubiona w słowach :) i nominować nikogo nie będę ale chętnie zobaczę jak Wy odpowiadacie na pytania z książkowego tagu! 1. Jaki gatunek książek najczęściej wybierasz? Jestem typem czytelnika, który próbuje nowości i nie boi się sięgać po nieznane. Kiedyś dużo eksperymentowałam z różnymi gatunkami i czytałam bardzo dużo rożnych książek- zaczynając od literatury klasycznej (Szekspir ehehe) przez science-fiction a kończąc na horrorach i thirellach. Teraz, kiedy czytam już jakiś czas, myślę że dużo bardziej się ustatkowałam gatunkowo. Czytam teraz głównie książki przygodowe, fanta

Za nim przejdziecie do reszty recenzji chciałabym Was uprzedzić, że będą się tu pojawiać spoilery dość spore, których zdecydowanie nie powinniście znać przed przeczytaniem książki, więc jeśli chcecie sięgnąć po to złoto i diamenty jakim jest "Rok, w którym nauczyłam się kłamać" to nie czytajcie tego! A teraz już do recenzji! Dawno mnie tutaj nie było i w sumie odzwyczaiłam się od pisania dłuższych recenzji. Wspominałam już wcześniej, że pisanie na blogu nie sprawia mi już takiej przyjemności jak wcześniej, ale teraz, kiedy recenzuje "Rok, w który nauczyłam się kłamać" mam tyle rzeczy, którymi chciałabym się podzielić, że nie oderwę się od klawiatury przez jakiś czas. "Rok, w którym nauczyłam się kłamać" wywołał we mnie bardzo dużo emocji. Buzowały one i buzowały aż w końcu pod koniec wyszły ze mnie pod postacią łez. Myślę że mogłabym napełnić nimi ze cztery pełne wiadra :D Historia młodej Anabelle, która mieszka w małej wsi podczas wojny bardz