Boocoffee

Cześć! Po raz kolejny obiecałam sobie, że nie będę zaczynać nowej serii, bo już kilka czytam i nie mam czasu ich dokończyć, no ale moje plany (jak zwykle) spaliły na panewce. "Magisterium" leżało u mnie na biblioteczce już od dłuższego czasu, ale nigdy nie ciągnęło mnie jakoś specjalnie do sięgnięcia po tę serię. Jednym z powodów była autorka. Mam tutaj na myśli Cassandre Claire. Napisała ona serię "Dary Anioła", którą też z resztą mam (nieprzeczytaną). Z tego co wiem są w niej anioły, demony itp. Odkąd próbowałam się przebić przez serię "Szeptem"o upadłych aniołach, nie polubiłam się jakoś z tą tematyką. Dlatego też byłam dość sceptycznie nastawiona do "Prób Żelaza". I po raz kolejny myliłam się. I to jak! Poznajcie Calluma Hunta! Jest on głównym bohaterem "Magisterium. Próby Żelaza" i nienawidzi magii i wszystkiego co z nią związane. Jego ojciec przestrzegał go, ze magia jest niebezpieczna i przez nią giną ludzie. Dlatego też

Cześć! Wyobrażaliście sobie kiedyś zamkniętą przestrzeń, w której rządzi jeden człowiek, który uważa, że rozmawia z Panem? Siedemnastoletnia Moonbean nie musi tego robić. Ona już tam żyje. Dziewczyna należy do organizacji zwanej Legionem Pana. Główną władze sprawuje tam Ojciec John. Wymyśla on zasady i robi wszystko, aby członkowie Legionu nie dowiedzieli się jaki jest świat Na Zewnątrz. Ten "wysłannik Pana" opowiada, że świat poza Bazą jest okrutny i Słudzy Węża (czyli tak jakby my) będą chcieli zabić członków Legionu. Jednak Moonbean podejrzewa, że wszystko co mówi Ojciec John to jedna wielka ściema. Jednak gdyby powiedziała o tym komukolwiek uznano by ją za Heretyczkę i wygnano. Nastolatka musi sobie ze wszystkim poradzić sama. Historię Moonbean poznajemy od dnia pożaru, który wybuchł w Bazie. Will Hill przedstawia resztę historii w bardzo ciekawy sposób. Rozdziały są nazwane "przedtem" oraz "potem". Chodzi tu oczywiście o czas przed i po pożarze

Cześć! Dzisiaj opowiem Wam trochę o moim pierwszym maratonie czytelniczym, w którym miałam przyjemność uczestniczyć. Odbył się 25 czerwca i został zorganizowany przez @bialeksiazki    na Instagramie. Z tego co jak na razie udało mi się ustalić jest wiele różnych rodzajów maratonów. Może być maraton weekendowy, tygodniowy albo 24 godzinny, czyli taki, w którym ja brałam udział. Jak sama nazwa wskazuje chodzi w nim o czytanie przez 24 godziny. Ja jestem typowym nocnym markiem, więc nie przeszkadzało mi czytanie w nocy (maraton zaczął się w niedzielę o północy i skończył w poniedziałek o północy). Mimo to poszłam spać na cztery godzinki, czyli w sumie czytałam mniej więcej 20 godzin. Niezły wynik jak na pierwszy w życiu maraton (jakikolwiek :)) Podsumowując: udało mi się przeczytać równe 1000 stron , czyli dwie i pół książki. Znajdowały się też one na mojej liście do przeczytania w wakacje. Planowałam ogólnie przeczytać trzy całe książki ale zabrakło mi czasu i powiedzmy sobie

Cześć! Zastanawialiście się kiedyś jak wygląda zbrodnia i jak przebiegają wszystkie procedury przeprowadzane przez detektywów? A może sami kiedyś chcieliście się znaleźć w samym centrum śledztwa? Takie marzenie ma pierwszoklasistka Akademii Ellinghama- Stevie Bell. Jest to elitarna, prywatna szkoła założona przez (multi)milionera Alberta Ellinghama w Vermoncie. Dostają się do niej tylko dzieci utalentowane. Jednym z nich jest właśnie Stevie. Jest ona Sherlockiem Holmesem XXI wieku (albo Lady Marple). Kręcą ją zbrodnie, a w szczególności jedna, która zdarzyła się w tejże Akademii w 1939 roku. Wtedy żona oraz córka Alberta zostały porwane a porywacz zostawił bardzo dziwny rymowany wiersz wyliczający sposoby w jakie można zabić (najpewniej porwane dziewczyny). Stevie zafascynowana tym tematem postanawia dostać się do Akademii i rozwiązać tę zagadkę. Jednak sprawy przybierają nieoczekiwany obrót. Śmierć znowu zawitała do Akademii Ellinghama a dziewczyna będzie musiała sobie poradzić nie